Σάββας Τσιτουρίδης στη Ναυτεμπορική: Ποιος και πώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του μέλλοντος

Τρεις επισημάνσεις εν όψει εκλογών

Στην πορεία προς τις εκλογές πρέπει να γίνουν τρεις εισαγωγικές επισημάνσεις.

Η πρώτη αφορά την εικόνα των δύο μεγάλων κομμάτων. Η δεύτερη αφορά τη στάση του τρίτου (δημοσκοπικά) κόμματος. Η τρίτη αφορά τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής.

Εις ό,τι αφορά την πρώτη επισήμανση σημειώνεται πως για πρώτη φορά από το 1974 έχουμε μια κυβέρνηση που έχει αποτύχει, βρίσκεται σε διαρκή δημοσκοπικά υποχώρηση και έχει απέναντί της μια αξιωματική αντιπολίτευση που οπισθοχωρεί επίσης δημοσκοπικά χωρίς να δίνει προοπτική εκλογικής επικράτησής της. Με άλλα λόγια παρά τις αρνητικές πολιτικές και επιχειρησιακές επιδόσεις της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατορθώνει να πείσει ότι θα κυβερνήσει καλύτερα στο μέλλον απ’ ό, τι κυβέρνησε στο παρελθόν.

Εις ό, τι αφορά τη στάση του ΠΑΣΟΚ δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά από την «αδιαπραγμάτευτη» τοποθέτηση του προέδρου του να επιβάλει ως πρωθυπουργό κάποιον από δεξιά ή αριστερά που θα ήταν του χεριού του.

Εις ό, τι αφορά την απλή αναλογική η λειτουργικότητά της έχει ως βασική προϋπόθεση την πολιτική κουλτούρα των συναινέσεων, των πολιτικών και τακτικών συμμαχιών και τη σύνθεση των απόψεων. Αυτό το εκλογικό σύστημα επιβάλει επανεξέταση των αντιλήψεων, των νοοτροπιών, των πρακτικών και των συνειδήσεων που επικράτησαν στην πολιτική ζωή της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Και αυτή είναι μια σημαντική εκτίμηση, ειδικά, όταν στην προεκλογική περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει, η πόλωση και η τοξικότητα στην αντιπαράθεση δηλητηριάζει την πολιτική ζωή της χώρας και δίνει τροφή στους, λίγους έστω, εχθρούς της δημοκρατίας. Είναι ανησυχητικό πως από τις πρώτες μέρες της προεκλογικής περιόδου τα δύο μεγάλα κόμματα φαίνονται να υιοθετούν τις χειρότερες εκδοχές ενός πολιτικού ανταγωνισμού με ύβρεις, σκάνδαλα ή «σκάνδαλα» των αντιπάλων και «δολοφονίες» χαρακτήρων. Στον τομέα αυτό είναι αξιοσημείωτες οι αρνητικές επιδόσεις της κυβέρνησης, η οποία αξιοποιώντας απόλυτα τον έλεγχο του επικοινωνιακού τοπίου, επιλέγει πρακτικές που βρίσκονται μακριά από τον αξιακό κώδικα μιας φιλελεύθερης ευρωπαϊκής παράταξης.

Με βάση τα παραπάνω, αλλά και με εκτίμηση των δημοσκοπικών ευρημάτων, από τις κάλπες της απλής αναλογικής επιβάλλεται να προκύψει, με κορμό μια αδέσμευτη από κάθε εξάρτηση κεντροδεξιά και τη συμμετοχή της ρεαλιστικής κεντροαριστεράς, μια ισχυρή κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας και ειδικού σκοπού με επικεφαλής μια προσωπικότητα υψηλού πολιτικού και ηθικού κύρους, που θα αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται από το μέλλον. Ο σχηματισμός μιας τέτοιας κυβέρνησης θα δώσει μεταξύ των άλλων την ευκαιρία στη βουλή και στη δικαιοσύνη να ερευνήσουν και ενδεχομένως να τεκμηριώσουν την ευθύνη όλων όσοι με πράξεις ή παραλήψεις τους παρέβησαν το καθήκον τους παραβιάζοντας το σύνταγμα και τους νόμους της χώρας. Μόνο έτσι θα μπορούσαμε άλλωστε να φτάσουμε στο ξήλωμα του «βαθέος κράτους» που ευαγγελίζονται αυτοί που μέσα από μονοκομματικούς μηχανισμούς εξουσίας το εγκαθίδρυσαν και το γιγάντωσαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Εις ό,τι αφορά το πρόσωπο που θα μπορούσε να τεθεί επικεφαλής μιας εθνικής πανστρατιάς εκτιμώ πως μια μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, γνωρίζει πολύ καλά δύο πράγματα. Πρώτον ποια δεν είναι αυτά τα πρόσωπα και δεύτερο ποια είναι η πολιτική προσωπικότητα η οποία σε δύσκολους καιρούς θα έβαζε εκ νέου τις βάσεις για μια Ελλάδα κοινωνικής δημοκρατίας υψηλής ολοκλήρωσης, η οποία με κυρίαρχες αξίες την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη θα διασφάλιζε ευημερία και ασφάλεια για όλους τους Έλληνες μέσα σε μια δημοκρατική Ευρώπη και σ’ έναν ανοιχτό κόσμο προκλήσεων και ευκαιριών. Περισσότερα στην ώρα τους.